YPAC
YPAC is 30 jaar geleden gevestigd in Jimbaran, een centrum bestemd voor verstandelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen/jongeren. Er is onderdak mogelijk voor ongeveer 20 kinderen die te ver weg wonen. Er is een school voor basis- en vervolgonderwijs. De verstandelijke gehandicapte kinderen krijgen in een aparte groep les. Totaal 55 kinderen/jongeren volgen hier dagelijks onderwijs.
Bali Bundar loopt ook hier al een poosje rond. Op voorstel van Bali Kids zijn we daar in 2006 een kijkje gaan nemen en niet meer weggegaan. De conciërge/klusjesman van YPAC was toen al een klein timmerfabriekje begonnen, waar hij ook gehandicapte jongens inzette. Door een grote gift van de Kiwanis Alphen aan den Rijn konden we dit timmerfabriekje voorzien van houtbewerkingsmachines, waardoor ze betere opdrachten binnen konden halen. Inmiddels zijn een paar gehandicapte jongens voor zichzelf begonnen als houtbewerker en die kunnen nu aardig in hun levensonderhoud voorzien. Van diezelfde gift hebben we ook een naaiatelier in kunnen richten. Dit loopt nog niet zoals we zouden willen, want het ontbreekt hier duidelijk aan een goede leiding.
Toen wij in 2006 hulp ging verlenen, waren we nog één van de weinigen. Daar kwam snel verandering in toen Tonny Buijzen en vrienden zich ermee gingen bemoeien. Tonny is vaak op vakantie in Bali, wil zich erg graag inzetten voor YPAC, hij sleept er allerlei mensen naartoe, ziet toe op een juiste uitwerking van een gift/gedoneerd project en fungeert voor ons als een goede contactpersoon. Kortom: het tweede samenwerkingsverband was hier geboren.
Folder voor YPAC ontwikkeld door Tonny |
Yayun is 14 en heeft geen voeten. Tot nu toe zijn er geen geschikte
protheses voor haar te vinden, maar schoenen ter grootte van haar
onderbenen nemen die taak over. En snel dat ze daarop is! |
Tijdens ons boekenproject in 2010 hebben we de school van YPAC kunnen voorzien van nieuwe boeken voor alle klassen en alle leerlingen. Een ander Nederlands initiatief heeft ervoor gezorgd dat er rolstoeltoegankelijke douches en toiletten werden gebouwd en dat het lekkende dak kon worden gerepareerd.
Er zijn ook langzamerhand wat vrijwilligers die zich een paar weken of maanden in willen zetten, voornamelijk voor fysiotherapie en bezigheidstherapie. De kinderen vinden dit altijd erg leuk en het verruimt hun gezichtsveld enorm. Iedere middag wordt door de Accor-hotelgroep een goede warme lunch gebracht en zo dragen allerlei groeperingen en initiatieven ertoe bij dat dit langzamerhand een goed tehuis wordt. De zorg en liefde voor de kinderen is er altijd geweest, dat voel je als je binnenkomt, het ontbrak alleen aan de nodige structuur en de financiële middelen.
In het voorjaar van 2013 ging het al jaren slechte dak werkelijk in alle lokalen lekken. We hebben besloten op onze kosten het dak te laten vernieuwen. Met aluminium spanten, onderhoudsvrij en veiliger bij aardbevingen. Tijdens een schoolvakantie is dit uitgevoerd zodat niemand er last van had. Dit is betaald uit onze algemene reserves, geschonken door vele vaste sponsors die het aan ons overlaten waar we het geld voor aanwenden. Erg fijn dat we op deze manier ook snel kunnen handelen en besluiten kunnen nemen.
In 2014 hebben wij een serieuze poging ondernomen om de kinderen die fysiotherapie nodig hebben 2x per week naar YPK te laten rijden. YPK voorziet in allerlei therapiën en aanpassingen voor gehandicapten. Dit is een mislukte actie geworden. Ouders die hiervoor geen toestemming wilden geven, de staf van YPAC die hier niet echt welwillend tegenover stond en dan kunnen wij het nog zo goed bedenken en bedoelen, maar als zij niet willen, gebeurt er niets. Om die reden hebben wij besloten ons wat terughoudender op te stellen bij YPAC. Wij reserveren jaarlijks een bedrag van € 1000,= voor YPAC en op aanwijzing van Tonny en Marilyn, een andere vrijwilligster die vaak bij YPAC komt, wordt het geld besteed. Zo werd begin 2017 een eigen fysioruimte ingericht en komt een lokale fysiotherapeute hier 2x in de week therapie geven. Uiteindelijk komen we er wel.